สี

เห็นสีดำทำใจให้ไหวหวั่น
คิดถึงวันฉันและเธอต้องหักหาร
เธอบอกเลิกร้างลาเมื่อไกลกาล
คล้ายคืนวานแม้ผันผ่านมานานวัน

สีฟ้าใสบอกไว้ให้เธอรู้
ว่าเธออยู่โลกที่งามสีสัน
แต่ใจฉันนั้นรู้สีที่คืนวัน
เมื่อครั้งที่เธอนั้นขอตัดขาดใจ

สีแสนเศร้าเคล้าคลุกให้เจ็บจุก
ไม่อาจลุกหลุดหาสีฟ้าใส
สีแสนเศร้าเฝ้าฉุดหลุดลงไป
ตกอยู่ในใต้สีดำคล่ำทำลาย

ห่างชั้นสีเหมือนมีคนละโลก
โลกสุดโศกโลกแสนสุขห่างมากหลาย
เรียกสวรรค์แห่งหนึ่งงามพริ้มพราย
ต่ำมากมายกลายเรียกนรกตกไกล

เธอจากไปไกลนักเกินจักหา
ทั้งใจข้าและไกลทางต่างขวางไว้
ดังโลกขั้นสวรรค์ห่างนรกที่ลึกไกล
เพื่อทั้งสองจะได้ไร้ซึ่งสัมพันธ์