สนับสนุนการใช้พื้นหลังสีดำ เพื่อช่วยชาติประหยัดพลังงาน

วันพุธ, สิงหาคม ๑๕, ๒๕๕๐

ความหวังที่ยังไม่ลืม

วันหนึ่งซึ่งคงไร้ใครจดจำ
วันที่นำความผิดหวังเข้ามาให้
วันที่ฉันรู้ว่าเธอถูกจองใจ
วันที่ฉันบอกไปว่าชอบเธอ

เดือนหนึ่งผ่านภาพหวานทำใจเจ็บ
เดือนสองเหน็บเนื้อใจแสบเสมอ
เดือนเก้าเข้าแล้วยังหลงละเมอ
เดือนสิบสองยังเพ้อหวังว่าสักวัน

นั่งนับวันนับเดือนนานมากหลาย
จึงทอดถอนผ่อนคลายความโศกศัลย์
นั่งเข้าใจใจเขาเธอที่รักกัน
จึงอวยพรทั้งสองนั้นรักยั่งยืน

หลังทำใจจากเธอได้เพียงน้อย
หลังจากถอยตั้งหลักทั้งใจฝืน
หลังจากใจได้หักห้ามทั้งกล่ำกลืน
แต่ไม่ลืมนึกถึงเธออยู่เรื่อยมา

ถึงแม้ใจภายนอกเริ่มรักใหม่
แต่ในใจส่วนลึกยังนึกหา
ถึงแม้จะเหมือนสุขทุกเวลา
แต่ใจลึกนึกหาไม่ลืมเลย

จนวันนี้ที่เธอเขานั้นร้างลา
จนวันนี้ทีท่าฉันนั้นต้องเฉย
จนวันนี้ที่ไม่กล้าจะเกินเลย
จนไม่กล้าเปิดเผยซ้ำความในใจ


แต่ทั้งใจไฝ่นึกถึงความหวัง
"คงพอยังมีโอกาสสมหวังได้"
แต่ก็รู้ว่าเธอนั้นไม่มีใจ
คงต้องหวังต่อไปชั่วนิรันดร์

๗ ความคิดเห็น:

Kibz กล่าวว่า...

ถือว่าแต่งได้ดีมากๆค่ะ ตอนแรกเรื่องราวเริ่มอย่างหวานๆ เป็นความรู้สึกที่พึ่งรู้ว่ารัก อ่านไปเรื่อยๆก็ถึงจุดสุดยอด (climax)ความรักล้นเอ่อเต็มหัวใจ แต่ก็ต้องฝืนทนไว้ จนมาถึงวันหนึ่งที่ความทรมานนั้นคลายลง แต่ความรักที่มีให้เธอผู้นั้นก็ยังไม่แปรเปลี่ยน เก่งมากๆค่ะคุณสิงห์

pabbpae กล่าวว่า...

วันหนึ่งซึ่งคงไร้ใครจดจำ
วันที่นำความผิดหวังเข้ามาให้
วันที่ฉันรู้ว่าเธอถูกจองใจ
วันที่ฉันบอกไปว่าชอบเธอ < < งงๆอะ แต่ก็คล้องจองดี แต่ไม่ค่อยเห็นอะไรพิเศษเลย.....

เดือนหนึ่งผ่านภาพหวานทำใจเจ็บ
เดือนสองเหน็บเนื้อใจแสบเสมอ
เดือนเก้าเข้าแล้วยังหลงละเมอ
เดือนสิบสองยังเพ้อหวังว่าสักวัน < < จินตนาการดีนะ แต่ว่า สักวันจะอะไรเหรอ?

นั่งนับวันนับเดือนนานมากหลาย
จึงทอดถอนผ่อนคลายความโศกศัลย์
นั่งเข้าใจใจเขาเธอที่รักกัน
จึงอวยพรทั้งสองนั้นรักยั่งยืน < < อะไรวะ เพ้อๆอยู่ เข้าไคล์แมกซ์แล้ว เซ็งๆนะเนี่ย

หลังทำใจจากเธอได้เพียงน้อย
หลังจากถอยตั้งหลักทั้งใจฝืน
หลังจากใจได้หักห้ามทั้งกล่ำกลืน
แต่ไม่ลืมนึกถึงเธออยู่เรื่อยมา < < ตกลงลืมรึยัง ดูสับสนจัง?

ถึงแม้ใจภายนอกเริ่มรักใหม่
แต่ในใจส่วนลึกยังนึกหา
ถึงแม้จะเหมือนสุขทุกเวลา
แต่ใจลึกนึกหาไม่ลืมเลย < < ยืดยาด

จนวันนี้ที่เธอเขานั้นร้างจาก
จนวันนี้ท่าทีฉันนั้นต้องเฉย
จนวันนี้ที่ไม่กล้าจะเกินเลย
จนไม่กล้าเปิดเผยซ้ำความในใจ < < สัมผัสตรง"จาก" ไปไหนฟะ

สิงห์อะแต่งเก่งนะ ถึงตอนนี้ตุ้ยก็ยังคิดอย่างนั้น....เราเห็นสิงห์ตั้งแต่ตอนแกแต่งกลอน อ.บุญเชิดอะ
ขอบอก...เบบี้โครตๆ ตอนนี้ แต่ดีขึ้นเยอะ พยายามเข้านะคร้าบบบบบ

แต่ทั้งใจไฝ่นึกถึงความหวัง
"คงพอยังมีโอกาสสมหวังได้"
แต่ก็รู้ว่าเธอนั้นไม่มีใจ
คงต้องหวังต่อไปชั่วนิรันจร์

pabbpae กล่าวว่า...

แต่ทั้งใจไฝ่นึกถึงความหวัง
"คงพอยังมีโอกาสสมหวังได้"
แต่ก็รู้ว่าเธอนั้นไม่มีใจ
คงต้องหวังต่อไปชั่วนิรันจร์ < <"นิรันดร์"

สิงห์ โอสถ กล่าวว่า...

แก้คำผิดแล้วนะจ๊ะ

pabbpae กล่าวว่า...

^_^ What da Great!!!

pabbpae กล่าวว่า...

เราแต่งกลอนใหม่อะ....
ลองไปอ่านดูนะ
http://diary.yenta4.com/diary.php?PabbPae:16:8:2007

สิงห์ โอสถ กล่าวว่า...

ผมเพียงหวังที่จะเห็นเธอไปเรื่อยๆ และให้ภาพเธอคือภาพของสตรีผู้ร่าเริง และงดงามทางจิตใจ ผู้นี้ตลอดไป และผมจะไม่ขอใช้อุบายใดทำลายความเป็นเธอเพื่อหาทางทำให้เธอเป็นของผม

ผมไม่มองแค่คำว่า"เธอรักผม" แต่ผมมองที่วิธีการสร้างมัน ถ้ามันไม่ได้มาจากภายในใจของเธอ แต่เป็นเพียงความเหงา เศร้า หรือ เหตุอันใด ที่มิใช่ "รัก" ผมก็ขอเพียงมองเธออยู่ห่างๆ

และผมหวังว่า สักวันคำว่า "เธอรักผม" จะเป็นของผมอย่างสมบูรณ์ด้วยความรักของเธอจริงๆ

ผมจะหวังต่อไป

"แม้จะมีแค่ความหวังเพียงลมลม ดีกว่าจมกับชีวิตที่ซังตาย"